Τετάρτη 24 Μαΐου 2017

Κάποιες σκέψεις για το δημόσιο χρέος





Σήμερα διαβάζω τις αντιδράσεις συμπολίτευσης και αντιπολίτευσης, γιατί το Eurogroup δεν ανακοίνωσε συγκεκριμένα μέτρα για το χρέος. Όλοι μα όλοι, θεωρούν υπεύθυνο γιαυτό τον Σόιμπλε, τον οποίο περνάνε γενεές δεκατέσσερις. Ας δούμε όμως τα πράγματα όπως είναι.

Ο Σόιμπλε δήλωσε το αυτονόητο και αυτό είπαν και οι εκπρόσωποι του Eurogroup και της Επιτροπής. Ότι, τα όποια μέτρα για το χρέος της Ελλάδας θα ανακοινωθούν στο τέλος του προγράμματος, όπως προβλέπεται στο 3ο μνημόνιο που υπέγραψε η Κυβέρνηση τον Ιούλιο του 2015 και υποστήριξε η αντιπολίτευση. Δηλαδή το καλοκαίρι του 2018.

Εμείς γιατί ζητάμε την ανακοίνωση μέτρων για το χρέος ένα χρόνο πριν την λήξη του προγράμματος, όταν γνωρίζουμε ότι το πιθανότερο είναι να μην πάρουμε τίποτα ; Και μάλιστα την στιγμή που δεν έχουμε κάποια δόση ακάλυπτη, με βάση τις ρυθμίσεις του 2012, τουλάχιστον μέχρι το 2022 ; Κάθε απάντηση δεκτή.

(Προσωπικά εκτιμώ ότι η εξυπηρέτηση του χρέους είναι βιώσιμη, με βάση τα μέτρα που μας έδωσαν το 2012, με την μείωση των επιτοκίων και την παράταση των λήξεων μέχρι το 2059, εκτός ίσως από τους συσσωρευμένους τόκους του 2022 -λόγω λήξεως της 10ετούς περιόδου χάριτος που είχαμε-, οι οποίοι θα χρειαστούν κάποια ρύθμιση. Ανάλυση σε προηγούμενη ανάρτηση και στο τέλος δύο link για όσους έχουν υπομονή, στα Ελληνικά (Gr) και στα Αγγλικά(En), μια εργασία του 2014).

(En)

(Gr)